اسرائیل و غزه مملو از تصاویر دیجیتالی تبدیل شده اند؛ وقتی همه عکاس جنگ می‌شوند
تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۰۰۰۰۳
فرارو- جنگ بین اسرائیل و حماس مانند بسیاری از جنگ‌های این قرن با پخش تصاویر در گوشی‌های تلفن همراه هوشمند در سراسر جهان تعریف شده است. تصاویر همه جا هستند: غیر قابل تحمل و غیر قابل توقف. هنگامی که جنگ فرا می‌رسد انبوهی از تصاویر را به همراه می‌آورد که سریع‌تر از هر روایت رسمی سفر می‌کنند. نمای نزدیک از کشتار و مناظر شبانه در مسافت‌های طولانی از آسمان که با رگه‌های نور ناشی از شلیک موشک به چشم می‌خورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، در قرن بیستم آمریکایی‌ها جنگ را از دید عکاسان حرفه‌ای و اپراتور‌های دوربین دیدند. جنگ برای آنان هر شب توسط مجریان شکبه‌های خبری و بعدا در اخبار ۲۴ ساعته روایت می‌شد. امروز، اما افرادی که خود درگیر جنگ هستند سریع‌ترین تصاویر آن را تولید کرده و به عنوان سرباز و غیر نظامی به طور یکسان از درگیری‌ها فیلمبرداری می‌کنند. برای مثال، جنگجویان حماس ویدئو‌های خود از اقدامات شان علیه اسرائیلی‌ها را در اواخر هفته گذشته در تلگرام و سایر رسانه‌های اجتماعی آپلود کردند. در مقابل، نیروهای نظامی اسرائیل از حملات خود به آن چه "اهداف حماس" خواندند تصویر تولید کرده و درتیک تاک منتشر نمودند.
سوریه، اوکراین و اکنون اسرائیل و غزه در جنگ قرن و بیست و یکم به شلنگ آتش نشانی مملو از تصایور دیجیتالی تبدیل شده اند سیلی دائمی از تصاویر پراکنده و پیکسلی اغلب از سوی آماتور‌ها و اغلب با منبع نامشخص. اکنون ما از طریق صفحه‌های نمایشگر کوچک خود بیش از هر زمان دیگری به جنگ نزدیک شده ایم.
دوربین‌ها از سال ۱۸۵۵ میلادی زمانی که "راجر فنتون" عکاس بریتانیایی به میدان‌های جنگ کریمه نبردی که در آن بریتانیا و فرانسه و متحدان شان روسیه را شکست دادند سفر کرد و کالسکه یک شراب فروش را به تاریکخانه‌ای برای انجام کار‌های مرتبط با عکاسی تبدیل کرد در حال ثبت جنگ هستند. عکاسی به عنوان یک رسانه از همان ابتدا در ارتباط با مرگ و میر بود.
"سوزان سونتاگ" نویسنده امریکایی در سال ۱۹۷۷ میلادی نوشت:" عکاسی، تمام دنیا را به یک قبرستان تبدیل می‌کند. عکاسان خواسته یا ناخواسته فرشتگان ثبت کننده مرگ هستند".
با این وجود، تحولات اخیر یادآوری‌ای وحشتناک بودند مبنی بر آن که تصاویر دیجیتال می‌توانند ارزش حقیقت بسیار متفاوتی داشته باشند. دوربین روی کلاه سربازان جنگجویان و پست‌های با ماهیت پروپاگاندا در رسانه‌های اجتماعی و تصاویر آماتوری با وضوح پایین از ثبات عکاسی جنگی در شکل قدیمی و کلاسیک آن لذت نمی‌برند. تصاویر دیجیتالی برخلاف عکاسی سنتی جنگ که کار تکمیل و متنی کردن اطلاعات از جبهه را انجام می‌داد خود به مثابه اطلاعات عمل می‌کنند. طبیعتا این تصاویر به ناقلان اطاعات نادرست نیز تبدیل شده اند. در هفته جاری تصاویری که ظاهرا ساختمان‌های ویران شده در اسرائیل را به تصویر می‌کشیدند در واقع تصاویری از ساختمان‌های تخریب شده در غزه بودند و بالعکس تصاویری وایرال شدند که در ظاهر ادعا شده بود یک بالگرد سرنگون اسرائیلی بوده در واقع تصاویری برگرفته از یک بازی ویدئویی بودند.
در طول جنگ جهانی اول اگر سربازی دوربین عکاسی در اختیار داشت ممکن بود کارش به دادگاه نظامی کشیده شود. امروزه، اما سربازان در اوکراین به طور رسمی تشویق می‌شوند فیلم‌های و عکس‌های خود را در قالب پست‌هایی در رسانه‌های اجتماعی منتشر کنند با این باور که مزایای مرتبط با روحیه دهی آن تصاویر بیش از خطرات اطلاعاتی احتمالی ناشی از انتشار آن خواهد بود. در طول جنگ خلیج فارس شبکه خبری سی ان ان و دیگر شبکه‌های خبری ۲۴ ساعته جدید با نظامیان ارتش ایالات متحده همراه شدند. اخیرا در سوریه داعش توانسته بود ضد برنامه‌های تروریستی خود را بارگذاری کند.
علیرغم آن که عکاسان با استعداد واقعی کماکان جان خود را برای مستندسازی جنگ‌های تازه در عرصه میدانی به خطر می‌اندازند انتظار تکرار دوران جنگ ویتنام دوره‌ای که تصاویر خشونت آمیز می‌توانستند افکار عمومی را تغییر دهند جای خود را به بالکانیزاسیون*، رنجش و انتقام جویی داده است.
"ربکا ال استاین" انسان شناس دانشگاه دوک در کتاب خود تحت عنوان "اسکرین شات ها" توضیح می‌دهد که چگونه طرفین مختلف در درگیری اسرائیل و فلسطین از عکاسی دیجیتال برای مستندسازی سرزمین‌های اشغالی استفاده کرده اند: دولت و ارتش اسرائیل، تشکیلات خودگردان فلسطین و حماس، یهودیان شهرک نشین و ملی گرایان و هم چنین سازمان های جامعه مدنی.
هر یک از گروه‌های نامبرده چیزی داشتند که استاین آن را "رویای دوربین عالی" نامیده است. هر یک از آن گروه‌ها باور داشتند که کیت‌های دیجیتال ارزان قیمت (یا دستگاه‌های نظارتی پیچیده) به آنان اجازه می‌دهند تا از رسانه‌های جمعی به عنوان ابزاری استفاده کنند که دیدگاه شان را از درگیری مورد تایید قرار دهد. این امیدی بود که از روز‌های اولیه عصر دیجیتال زاده شد زمانی که بسیاری از افراد خوش بین به جنبه فنی آن باور داشتند که مستندسازی آماتوری می‌تواند بن بست‌های سیاسی را از بین ببرد و حقیقت جنگ را اشکار ساخته و حتی دولت‌ها ساقط نماید.
با این وجود، دوربین دیجیتال در حال از دست دادن بیگناهی خود در جنگ‌های قرن حاضر است. زمانی که در اواسط دهه ۲۰۱۰ میلادی بسیاری از ما از رویدادنگاری بخش اخبار برای توزیع الگوریتمی فید اجتماعی دست کشیدیم تصاویر دیجیتالی جنگ در دامی مانند هر گونه اطلاعات سیاسی دیگری افتادند: تصاویری که دوست دارید می‌توانند تقویت شود و بقیه به مثابه اخبار جعلی (دیپ فیک) نادیده گرفته شوند. استاین می‌نویسد:"همه امیدوار بودند که این دوربین‌های جدید بتوانند شاهد واقعی تری باشند و در نتیجه عدالت را آن‌طور که دیدند به مخاطب عرضه کنند. با این وجود، اکثر افرادی که چنین فکر می‌کردند ناامید خواهند شد".
چارچوب تصویرسازی در منازعه جذب و حل شده است. در واقع، گرافیکی‌ترین تصاویری که در جریان جنگ اخیر اسرائیل و حماس دیده ایم نشان دهنده این موضوع است. اسرائیل اعلام کرد که تعداد کشته‌شدگان اش به ۱۲۰۰ نفر رسیده و مقام‌های بهداشتی غزه گزارش دادند که بیش از ۱۴۰۰ فلسطینی جان شان را از دست داده اند که هر یک مانند سلاحی علیه دیگری عمل می‌کنند.
درگیری تمام عیار که در حال حاضر در اسرائیل و غزه در جریان است یک جنگ نامتقارن بین یکی از مجهزترین نیروهای مسلح جهان و یک گروه شبه نظامی مورد حمایت خارجی است. ما در چند سال گذشته آموخته ایم که عکاسی دیجیتال نیز یک رسانه نامتقارن است جایی که یک پخش زنده (لایو) می‌تواند اعتراضی را به راه بیندازد، یک فرد شاهد رخداد که دوربین به همراه دارد می‌تواند تصویری قابل برابری با پخش حرفه‌ای را عرضه کند و حتی واضح‌ترین تصویر با ایدئولوژی همخوانی ندارد. درسی که ما محکوم به آموختن مجدد آن هستیم این است که عکس و به ویژه عکس دیجیتال معنای خود را فقط از آن چه به تصویر می‌کشد به دست نمی‌آورد بلکه معنای آن از نحوه سفر، نحوه جهش و تعیین مسیر حرکت ناشی می‌شود و درس دوم و تلخ‌تر آن است که حتی زمانی که وحشتناک‌ترین خشونت را نشان می‌دهد نمی‌توانید از دوربین بخواهید آن را درک کند.
*بالکانیزاسیون یا بالکانی شدن یا تجزیه شدن به تقسیم یک منطقه یا حاکمیت چندقومیتی یا ملیتی به حکومت‌های کوچکی گفته می‌شود که از لحاظ قومیتی همگن و یکدست هستند. این قومیت‌های کوچک معمولا با یکدیگر نزاع دارند. اصطلاح بالکانی شدن امروزه هنگام جنگ داخلی در کشور‌های چند قومیتی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت موبایل تصاویر دیجیتال شده اند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۰۰۰۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مقام ارشد حماس : اگر کشور فلسطین تشکیل شود سلاح‌ها را زمین می‌گذاریم و به یک حزب سیاسی تبدیل خواهیم شد
یک مقام ارشد سیاسی حماس به آسوشیتدپرس گفت که این گروه حاضر است با یک آتش‌بس پنج ساله یا بیشتر با اسرائیل موافقت کند و در صورت ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی، سلاح‌های خود را روی زمین گذاشته و به یک حزب سیاسی تبدیل خواهد شد.
به گزارش یورونیوز، خلیل الحیه در مصاحبه‌ای که روز چهارشنبه با این خبرگزاری در استانبول انجام داده همچنین تاکید کرد که حماس آمادگی دارد به سازمان آزادی‌بخش فلسطین بپیوندد تا یک دولت واحد برای غزه و کرانه باختری تشکیل شود.
این اظهارات مقام ارشد حماس می‌تواند امتیاز قابل توجهی برای اسرائيل به شمار رود چرا که این گروه فلسطینی همواره تاکید کرده که مبارزه خود را تا زمان نابودی اسرائيل ادامه خواهد داد. الحیه که از مقام‌های بلندپایه حماس به شمار می‌رود که در مذاکرات برای آتش بس و تبادل گروگان‌ها حضور داشته در این مدت گاهی لحن تند و مخالف و گاهی هم بیان آشتی‌جویانه‌ای داشته است.
او در بخش دیگری از این مصاحبه تاکید کرد که «حماس آمادگی دارد حدود کشور فلسطینی را بر اساس قطعنامه‌های بین‌المللی که تاکید دارد باید در امتداد مرزهای پیش از جنگ ۱۹۶۷ تشکیل شود، بپذیرد.»
او در خصوص اینکه اگر چنین اتفاقی بیفتد چه سرنوشتی در انتظار حماس خواهد بود گفت: «آن‌وقت شاخه نظامی ما منحل می‌شود. تجربیات افرادی که با اشغالگران جنگیدند چه شده است؟ وقتی به استقلال رسیدند و حقوق خود را کسب کردند به احزاب سیاسی تبدیل شدند و نیروهای مبارز هم به ارتش ملی پیوسته‌اند.»
الحیه نگفت که آیا استقبال آشکار او از راه حل دو دولتی به منزله پایان دادن به درگیری فلسطین با اسرائیل است یا گامی موقت به سوی هدف اعلام شده این گروه برای نابودی اسرائیل.
تشکیلات خودگردان فلسطین امیدوار است که یک کشور مستقل در کرانه باختری، اورشلیم شرقی و غزه ایجاد کند، مناطقی که اسرائیل در جنگ ۱۹۶۷ در خاورمیانه تصرف کرد. در حالی که جامعه بین المللی به شدت از چنین راه حل دو دولتی حمایت می‌کند، دولت تندرو بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، آن را رد می کند.
اسرائیل می‌گوید که از زمان آغاز جنگ، اکثر گردان‌های اولیه حماس را منهدم کرده است، اما چهار گردان باقی‌مانده در رفح مخفی شده‌اند. اسرائیل استدلال می‌کند که حمله به رفح برای پیروزی بر حماس ضروری است.
الحیه اما می‌گوید که چنین حمله‌ای نمی‌تواند به نابودی حماس بینجامد. او گفت که تماس‌ها بین رهبری سیاسی خارج و رهبری نظامی در غزه بدون وقفه در جریان است و تماس‌ها، تصمیم‌گیری‌ها و جهت‌گیری‌ها با مشورت بین دو گروه انجام می‌شود.
جنگ غزه نزدیک به هفت ماه طول کشیده و مذاکرات آتش بس متوقف شده است.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»